| Cantigas: | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI | XXII | XXIII | XXIV | XXV |
Cantiga de amigo do tipo das de refrán, constituída por catro estrofas singulares formadas por catro versos octosílabos agudos, de rimas xa que logo masculinas, cruzadas, e mais un refrán de dous versos monorrimos da mesma medida e natureza, con rima propia. Conclúe a cantiga cunha fiinda de dous versos da mesma medida que repite a rima do refrán.
Coblas capfinidas ao refrán: I-II (el, quiser-el, querrei); IV-fiinda (quiser-querrei).
Coblas capfinidas: II-III (eu, que non), III-IV (ben).
Coblas capcaudadas ao refrán: IV-fiinda.
Coblas capdenals: 3 II, 4 III (Mais logo); 3 III, 6 (quando); 4 IV- 1 fiinda (ca).
Hai encabalgamentos importantes entre os vv. 13-14 e 19-20.
Esquema métrico:
| 8a | 8b | 8b | 8a | 8C | 8C | |
| I. | i | er | ar | |||
| II. | ei | or | ||||
| III. | εn | iu | ||||
| IV. | eu | ez | ||||
| Fiinda. | ar |
(cf. Tavani, RM, esquema 160: 374).
O rimante ascuitar do v. 25 é realmente raro tanto no xénero de amor coma no de amigo. O noso autor emprégao en ambos (cf. comentario á cantiga XVI).
| Servizo de publicacións da Universidade de Vigo - 2010 | Xosé Bieito Arias Freixedo |