| Cantigas: | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI | XXII | XXIII | XXIV | XXV |
1. O posesivo mia é monosílabo.
2. BRAGA c'o seu , afastándose da correcta lectura de Monaci.
3. O verbo afazer é realmente raro. Ademais deste caso, e incluíndo as Cantigas de Santa Maria, só se rexistra outra vez máis na lírica medieval, nunha cantiga de escarnho de Gil Perez Conde, aínda que se trata dun contexto un tanto dubidoso: ... ôi / mais non sei a que mi afazer/ senon guarir per pé de boi. (B 1523, v. 14; Lapa 159, por onde cito). Rexístrase tamén un caso na General Estoria: ...et sabor aviã de matar omẽs et esparger sangre deles cõmo era afeyta aelo et ho avya usado com omarido...(cf. R. Martinez-López, 1963, p. 160, l. 4). Tanto no noso texto coma nestes dous rexistros citados, o verbo afazer ten o significado de ‘acostumar, habituar’. Tal vez teña algo que ver co escaso uso deste verbo o contido semántico negativo do substantivo deverbal afazemento ou afazimento, que nunha das súas acepcións máis usadas equivale a ‘relacións ilícitas’ (cf. R. Lorenzo, Glosario, s.v.).
4. BRAGA longi, de lá nas terras , lectura errónea inducida talvez pola nota de Monaci (p. 435), quen a pesar de ler correctamene o orixinal non lle atopa sentido e propón, con reservas, a lectura long'i d'alá nas.
5. MONACI non le o adverbio muyto, claro no manuscrito. BRAGA, obviamente, por ter como única referencia a edición de Monaci, tampouco inclúe o adverbio muyto. NUNES, baseándose na edición de Monaci e non no manuscrito, tampouco le o muyto en V. PAXECO-MACHADO assy, interprétano como adverbio.
9. MONACI fosseu. BRAGA foss'eu , obviamente. NUNES, seguindo a lectura do italiano tamén le fosseu en V. O m do manuscrito, porén, é claro.
10. NUNES notifica a existencia deste verso en B, incompleto, mais non o inclúe na súa edición, que remata cun punto final no v. 9. PAXECO-MACHADO per.
| Servizo de publicacións da Universidade de Vigo - 2010 | Xosé Bieito Arias Freixedo |