Cantigas: | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI | XXII | XXIII | XXIV | XXV |
Cantiga de amor do tipo de refrán constituída por catro estrofas singulares de catro versos octosílabos agudos de rimas cruzadas, máis un refrán de dous versos tamén octosílabos e agudos con rima propia, pareada, e unha fiinda como remate constituída por dous versos do mesmo metro e natureza que retoman invertidos os rimantes do refrán, e xa que logo, a rima deste.
Coblas capdenals: 1 I pero, III per’; 3 I, II por vós.
Coblas capfinidas ao refrán: IV-f (a fiinda retoma practicamente todos os constituíntes do verso segundo do refrán, aínda que varía a orde).
Coblas capcaudadas ao refrán: IV-f.
Rima derivada: 2 I ei - 4 IV aver; 2 II sofri - 1 IV sofrer.
Palabra volta: 5-2 f mal; 6-1 f al.
Esquema métrico:
8a | 8b | 8b | 8a | 8C | 8C | |
I | or | ei | al | |||
II | εn | i | ||||
III | a | ir | ||||
IV | er | ar | ||||
Fiinda | 8c | 8c | ||||
al |
(cf. Tavani, RM, esquema 160:380).
A. Víñez (1989) rexistra no seu rimario un só caso en que o verbo ascoitar funciona como rimante
Só dous autores máis utilizan o termo ascoitar como rimante, pero xa no código da canción de muller. Johan Airas utilízao na pastorela B 967, V 554 e na cantiga V 596, e Airas Nunez úsao, curiosamente tamén nunha pastorela, en B 868, 869 e 870, V 454.
O noso autor empregará este termo ademais de nesta cantiga, nunha cantiga de amigo (cf. cantiga XXI, v. 25).
Servizo de publicacións da Universidade de Vigo - 2010 | Xosé Bieito Arias Freixedo |