Cantigas: | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI | XXII | XXIII | XXIV | XXV |
I. Aínda que nada me ha de facer a miña señora, senón mal, nin eu espero outra cousa dela, é tal a súa fermosura que me fai querela á forza.
II. Algunha vez gústame intentar non querela nunca máis, pero o resultado deses intentos é moi distinto ao desexado, pois é tal a súa fermosura que me fai querela á forza.
III. Amar por sempre esta dona é algo que eu non podo deixar de facer, pois Deus, que me quixo destruír, deulle unha fermosura tal que me fai querela á forza
IV. e fai que non teña poder para deixar de querela.
Servizo de publicacións da Universidade de Vigo - 2010 | Xosé Bieito Arias Freixedo |