Cantigas: | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI | XXII | XXIII | XXIV | XXV |
Cantiga de amor do tipo de refrán, constituída por catro estrofas singulares de catro versos octosílabos agudos de rimas cruzadas, máis un refrán de dous versos tamén octosílabos agudos, con rima propia pareada. A cantiga remata cunha fiinda de dous versos da mesma natureza e medida que retoman os rimantes do estribillo e da que o segundo verso repite o segundo verso daquel, coma se se quixese construír unha fiinda coa súa parte proporcional de refrán.
Coblas capfinidas: I veerei-II vissen; III-IV senhor.
Coblas capfinidas ao refrán: I eu, vir-II eu, vissen; IV-f eu.
Coblas capdenals: 4 I-III senhor.
Coblas capcaudadas ao refrán: IV-f.
Rimas derivadas: 1 I ei, IV an; 4 I veerei, III veer, IV veeran, 6 vir, 2 f vir.
Esquema métrico:
8a | 8b | 8b | 8a | 8C | 8C | |
I | ei | ar | ir | |||
II | al | eus | ||||
III | er | ir | ||||
IV | an | or | ||||
fiinda | 8c | 8c | ||||
ir |
(cf. Tavani, RM, esquema 160: 382). Para a aplicación deste esquema de distribución de rimas na nosa e noutras escolas, cf. este apartado do comentario á cantiga III.
Servizo de publicacións da Universidade de Vigo - 2010 | Xosé Bieito Arias Freixedo |