| Cantigas: | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI | XXII | XXIII | XXIV | XXV |
Cantiga de amor do tipo de mestria constituída por catro estrofas unissonans de oito versos octosílabos agudos con rimas cruzadas en dous grupos de catro versos que repiten as mesmas rimas a e b. A cantiga remata cunha fiinda de catro versos da mesma medida e natureza que retoma tamén as rimas a e b na mesma distribución.
A utilización de só dúas rimas na que é a cantiga máis longa do noso autor, e a combinación das mesmas, dá lugar aos artificios das coblas capcaudadas e das coblas retrogradadas.
Coblas capdenals: 1 III, 1 f: e nunca; 1, 5 IV, 2 f: e que nunca.
Coblas capfinidas: I-II:non; i.
Palabra volta: 2 I, 3 f: pesar; 5 II, 4 f: sofrer; 1 III, 1 f: prazer (subs.)/ prazer (vbo.); 6 III, 2 f: mostrar.
Esquema métrico:
| 8a | 8b | 8b | 8a | 8a | 8b | 8b | 8a | |
| I | er | ar | ||||||
| II | er | ar | ||||||
| III | er | ar | ||||||
| IV | er | ar |
| Fiinda | 8a | 8b | 8b | 8a |
| er | ar |
(cf. Tavani, RM, 133:1) Esta combinación estrófica constitúe un unicum na lírica galego-portuguesa.
É máis frecuente na lírica occitana, onde se rexistra este esquema de rimas en nove ocasións, en cinco das cales se dá tamén con versos octosílabos (cf. Frank, RM, esquema 476: 2-6). Mölk-Wolfzettel (esquema 1309) rexístrana en tres ocasións na lírica francesa, sempre con outros metros distintos ao empregado por Roi Fernandiz.
| Servizo de publicacións da Universidade de Vigo - 2010 | Xosé Bieito Arias Freixedo |