Cantigas: I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI XXII XXIII XXIV XXV

Cantiga: XXII      - Ai, madre, que mui[to err]ei!,

Métrica.

 

Cantiga de amigo dialogada, do tipo das de refrán, que consta de tres estrofas singulares de sete versos, constituídas á súa vez por un corpo de catro versos máis un refrán de dous versos. Polo que respecta aos versos do corpo da estrofa, o primeiro e o cuarto son octosílabos agudos, mentres que os versos segundo e terceiro son heptasílabos graves; as rimas nestes catro versos son cruzadas. O refrán consta de dous versos heptasílabos agudos con rima propia pareada.

Coblas capdenals 1 I, 4 II, ¡Ai, madre; 2 II, 1 III, filha.

Rima derivada: 3 II avedes, 6 aver; 2 II faledes, 4 III falar.

Hai correspondencias paralelísticas entre os vv. 4 II e 4 III.

Esquema métrico:

8a 7’b 7’b 8a 7C 7C7C
Ieiigo er
IIiedes
IIIarado

(cf. Tavani, RM, considera a estrofa de sete versos e remite para os esquemas 163: 38 para a primeira estrofa e 167: 9 para as dúas últimas. Na sección de xustificación da edición arguméntase a decisión de prescindir dese hipotético terceiro verso de refrán).

 

   Servizo de publicacións da Universidade de Vigo - 2010 Xosé Bieito Arias Freixedo