Cantigas: I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI XXII XXIII XXIV XXV

Cantiga: XXII      - Ai, madre, que mui[to err]ei!,

Versión interpretativa.

 

I. -¡Ai, madre, canto errei!, que non vin o meu amigo onde el puidese falar comigo; e aínda que lle fale ben sei que non poderei telo (de novo) como amigo.

II. -Non deixedes, filla, por culpa miña, de falarlle, se iso é o que desexades.

    -¡Ai, madre!, non teño proveito con iso, porque non teño ningún poder (sobre el) para telo (de novo) como amigo.

III. -Filla, é a miña vontade que lle faledes, para desasañalo.

    -Xa que lle faltei ao acordado, que proveito pode haber, madre, en irlle falar?, pois non teño ningún poder (sobre el) para conseguir telo (de novo) como amigo.

 

   Servizo de publicacións da Universidade de Vigo - 2010 Xosé Bieito Arias Freixedo