Cantigas: | I | II | III | IV | V | VI | VII | VIII | IX | X | XI | XII | XIII | XIV | XV | XVI | XVII | XVIII | XIX | XX | XXI | XXII | XXIII | XXIV | XXV |
Cantiga de amigo do tipo de refrán, constituída por tres estrofas singulares de catro versos decasílabos masculinos de rimas cruzadas e por un refrán de dous versos decasílabos tamén masculinos, de rima pareada.
Coblas capfinidas: vos.
Coblas capdenals: 4 I-II pois.
En realidade rexístranse correspondencias paralelísticas entre os cuartos versos de todas as estrofas.
Esquema métrico:
10a | 10b | 10b | 10a | 10C | 10C | |
I | er | εn | ir | |||
II | ar | ei | ||||
III | in/i | a |
(Cf. Tavani, RM,esquema 155:10)
Tavani considera o refrán como monóstico; de consideralo como dístico, tal como xustificamos no apartado de notas á edición, habería que incluír a cantiga dentro do esquema 160, o máis utilizado polo noso clérigo, aínda que con versos doutra medida.
Servizo de publicacións da Universidade de Vigo - 2010 | Xosé Bieito Arias Freixedo |